AN’LAR
Hayatımı bir daha yaşayabilseydim.
Daha çok hata yapardım.
Mükemmel olmaya gayret etmez, daha sakin olurdum.
Daha fazla eğlenir, daha az şeyi ciddiye alırdım.
Bu kadar temiz olmazdım.
Daha fazla risk alır, daha çok gezer, daha çok tepeden bakar,
Daha fazla dağa tırmanır, daha fazla nehirde yüzerdim.
Hiç gitmediğim yerlere giderdim.
Daha çok dondurma, daha az fasulye yerdim.
Gerçek problemlerle daha fazla, kendi yarattıklarımla daha az uğraşırdım.
Her anı gerçek ve verimli bir biçimde yaşayanlardan olurdum.
Hiç şüphesiz mutlu olduğum anlarım da oldu.
Ancak geriye dönebilseydim, hayatımın sadece mutlu anlardan oluşmasına gayret ederdim.
Çünkü hayatın “an”lardan, sadece “an”lardan oluştuğunu anladım. Bunun için “an”ı yakalamak gerekiyor.
Ben yanına bir derece, bir şişe su, bir şemsiye ve paraşüt almadan yola çıkmayanlardandım.
Hayatımı bir kere daha yaşayabilseydim, daha hafif seyahat ederdim.
Hayatımı bir kere daha yaşayabilseydim, ilkbaharda ayakkabılarımı çıkartır, sonbahara kadar çıplak ayakla gezerdim.
Eğer bir şansım daha olsa, bilmediğim yollarda daha çok gezer, daha çok şafak seyreder, daha çok çocukla oynardım.
Heyhat, 85 yaşındayım ve öleceğimi biliyorum.
Jorge Luis BORGES